bir zamanlar padişahın atı ağlamaya başlamış.Durup dururken ağlıyormuş ama hiçde durmuyormuş.ne veterinerler baytarlar çağırmişlar ama nafile at ağlıyormuş.nam-ı kemail çağırmışlar.nam-ı kemal atın kulağına bir şeyler fısıldamış.at gülmeye başlamış.bir zamanlar sonra padişah nam-ı kemali çağırttırmış ve demişki
-ne yaptın ata durmadan gülüyor.düzelt şunu nam-ı kemal kulağına yine bir şeyler fısıldamış ve at tekrar ağlamaya başlamış.padişah sormuş ne dedin demiş.
nam-ı kemal:
-önce benim yarrağım senin yarrağından büyük dedim gülmeye başladı, sonra açıp gösterdim.